Mag hij een koekje?

Was het maar zo makkelijk, dat iedereen even zou vragen of je hond een koekje mag. Helaas zie ik in de praktijk dat het anders gaat.

Heb jij ooit een vreemde hond een koekje gegeven? Zo ja, dan ben je vast niet de enige.

Ikzelf doe dit eigenlijk nooit. Waarom niet? Dat leg je je graag uit.

Waarom dan niet?

Ten eerste. Je kent die hond niet. Je weet niet of hij vriendelijk is, misschien is hij bang of misschien heeft hij een allergie of intolerantie.

Ik wil je dan ook vragen, om NOOIT, een vreemde hond, ongevraagd, een koekje te geven.

Als je een vreemde hond tegenkomt, of je bent bij iemand die een hond heeft die jou nog niet kent. Dan probeert die hond vaak informatie over jou te vergaren vanaf een afstandje. Hij kijkt, hij ruikt, soms naderen ze, om je van dichterbij te onderzoeken. Mijn advies is dan ook, negeer de hond. Raak hem niet aan, praat niet tegen hem, kijk niet naar hem en geef hem niks.

Je wilt namelijk dat de hond leert dat jij er bent en verder niks van hem wilt of vraagt. Een positieve ervaring.

Maar ik hoor je denken, waarom mag ik dan geen koekje geven? Dan vind hij me toch leuk?

Helaas is het vaak niet zo. Je haalt die hond, over zijn eigen grens heen, naar je toe, waardoor hij eigenlijk het nog spannender vind. Dat is geen positieve ervaring, maar een stressvolle ervaring, en niet wat we eigenlijk voor ogen hadden.

Ook kan het zo zijn dat de hond, die jij goed bedoeld een koekje geeft, op dieet is. En dan bedoel ik niet het dieet om af te vallen, maar een medisch dieet. De hond kan een allergie hebben, of een ziekte of aandoening, waardoor hij bepaalde voeding niet mag hebben.

Als je dan dat goedbedoelde koekje geeft aan die hond, breng je dus eigenlijk de gezondheid van die hond in gevaar.

Bijvoorbeeld. Als iemand Ukkie, mijn dog een “gewoon” koekje zou geven, dan zou Ukkie minimaal 2 weken jeuk hebben en met een beetje pech, ook diarree. Ukkie is namelijk zwaar allergisch voor o.a. rund en granen.

Daarom zeg ik, een vreemde hond simpelweg, geen koekje geven.

Hoe dan wel?

Als eerste; vraag je de eigenaar. Als die ja zegt, dan vraag je of de hond toevallig allergisch is of een dieet volgt. Is het antwoord daar nee op, dan kun je de hond een koekje laten zien en die van je weg gooien.

Dat koekje gooi je van je weg, zodat de hond jou niet hoeft te naderen. Hij kan opzoek gaan naar het koekje. Dat zoeken zet de neus van de hond aan het werk en verlaagt ook nog eens zijn stress.

Wat mijn voorkeur zelf heeft, is het voer van de hond zelf geven i.p.v. een koekje. Dit kun je ook gewoon aan de eigenaar vragen. Het is een stuk gezonder dan een koekje en vaak vinden honden dit net zo lekker.

Koekjes strooien als overlevingsvaardigheid

Mocht je nou met je hond een loslopende hond tegenkomen die op jou en je hond afstormt. En zijn eigenaar lukt het niet om hem terug te roepen. Dan kun je koekjes strooien voor de loslopende hond.

Soms lukt het op die manier om de aandacht van jou en je hond af te krijgen, doordat de losloper zich focust op de gestrooide koekjes. Terwijl je zelf in de tegengestelde richting van de hond opgaat. Of je tilt je hond, wanneer mogelijk op.

Heel eerlijk, maakt het mij op dat moment niet heel veel uit of die hond misschien jouw koekjes niet mag hebben. Dan had de eigenaar hem maar bij zich moeten houden.

Wanneer je hond losloopt, dan moet er gewoon een perfecte recall op zitten.

Heb je vragen of opmerkingen? Wil je weten hoe je koekjes strooien als overlevingsvaardigheid inzet? Wil je wat anders weten? Of heb je een nieuw idee voor een blog? Laat het me weten! Je kunt contact opnemen met me via WhatsApp, Instagram, Messenger of info@cynthiahuizinga.nl